یادداشت عضو هیات علمی دانشگاه مازندران با عنوان نقش و جایگاه زنان در فرهنگ ایرانی و اسلامی

هم‌زمان با فرا رسیدن میلاد حضرت زهرا(س) انجام شد:

یادداشت عضو هیات علمی دانشگاه مازندران با عنوان نقش و جایگاه زنان در فرهنگ ایرانی و اسلامی

       به گزارش روابط عمومی دانشگاه مازندران، دکتر سیدباقر حسینی عضو هیات علمی دانشکده الهیات و معارف اسلامی و مسوول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری دانشگاه در یادداشتی با عنوان نقش و جایگاه زنان در فرهنگ ایرانی و اسلامی که به مناسبت میلاد حضرت زهرا(س) و روز زن منتشر شد، به تشریح اهمیت این ایام و جایگاه زنان در اسلام و ایران پرداخت.

       متن کامل این یادداشت را در زیر مشاهده می‌کنید:

بسم الله الرحمن الرحیم

پیامبر خدا(صلى الله علیه و آله): خداوند تبارك و تعالى به زنان مهربان‌تر از مردان است. (اصول کافی، ج6، ص6)

       میلاد فرخنده دخت نبی اکرم(ص) حضرت فاطمه(س)، گرامی‌داشت مقام والای مادر و روز زن را به همه عاشقان اهل بیت(علیهم‌السلام) به‌ویژه اساتید بانو؛ یاوران علمی بانو و همسران محترم دانشگاهیان دانشگاه بزرگ مازندران تبریک عرض می‌نمایم.

       در تاریخ پرشکوه مبارزات مردم ایران، نمی‌توان از نقش بی‌بدیل زنان در پیروزی ملت چشم‌پوشی کرد. زنانی که در جریان نهضت‌های الهی مردم ایران، ضمن پشتیبانی مردان، خود به صحنه‌ گردان‌های اصلی نهضت‌ها تبدیل می‌شدند. بانوانی که زنانه، و نه مردانه، پای اعتقادات دینی خود ایستاده و برای رسیدن به جامعه‌ آرمانی اسلامی خود، دوشادوش مردان حضور داشتند تا جایی‌که بنیان‌گذار نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، امام خمینی(ره) فرموده‌اند:"در نهضتی که ملت ما کردند، همه‌‌تان ملاحظه کردید که زن‌ها پیش‌قدم بودند. بلکه فعالیت زن‌ها در این باب، ارزشش بیشتر از فعالیت مردها بود...".

       زنان و دختران ایرانی که مظهر عفاف و نجابت‌اند، نه تنها در پیروزی، بلکه در تثبیت و تداوم انقلاب اسلامی، حرف نخست را زدند و با حضور در صحنه انقلاب اسلامی، توطئه‌های دشمنان را در عرصه‌های گوناگون فرهنگی، نظامی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، نقش بر آب کردند تا جایی‌که رهبر معظم انقلاب نیز فرمودند که:" هیچ جای دنیا ما سراغ نداریم که زنان در پیروزی انقلاب، چنین نقشی را ایفا کرده باشند".

       زنان تا پیش از انقلاب اسلامی طبق آمارهای موجود در همه زمینه‌های علمی، مدیریتی، ورزشی و ... به خاطر مشکلات فرهنگی و اجتماعی ایجادشده توسط دستگاه حاکم غرب‌پرست و اسلام‌ستیز، کمتر فرصت موفقیت و درخشیدن یافتند، اما پس از انقلاب اسلامی و حاکمیت دیدگاه مذهبی بر کشور، از فضای امن ایجادشده در جامعه استفاده کرده و در همه زمینه‌ها جهش یافتند. امروزه موفقیت‌های درخشان بانوان ایرانی در عرصه‌های علمی، حرکتی است که شتاب گرفته و یکی از شاخصه‌های غیرقابل انکار در دگرگونی هویت زن ایرانی محسوب می‌شود. ‏قدرت تفکر، تصمیم‌گیری، دقت و ظرافت زنانه، ظرفیت عظیمی است که هر کشوری با توجه به زیرساخت‌های خود می‌تواند از آن بیشترین بهره را برده و در مسیر پیشرفت گام بردارد؛ واقعیت این است که جایگاه اجتماعی زنان در هر جامعه، میزان پیشرفت جامعه را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اما متاسفانه برخی از دولت‌مردان کشورهای غربی از ظرفیت جذابیت تبلیغاتی زن بهره برده و خوش‌بختانه برخی رهبران سیاسی هم‌چون امام خمینی(ره) و امام خامنه‌ای(حفظه‌الله)، مبنای حضور اجتماعی زن را توان فکری و مدیریتی او دانسته‌اند.

       باید دانست که در برخی کشورها به دلیل اعمال قدرت توسعه و سلطه غرب، به نام«جریان توسعه‌یافتگی» از زنان به‌عنوان کارگران ارزان‌قیمت و نیروی کار درجه دو استفاده می‌شود؛ این درحالی است که در ایران اسلامی که به قوانین اسلام حقیقی پای‌بند است، نقش فکری و مدیریتی زن به جای نقش‌های جنسیتی و تبلیغاتی او مورد توجه است. حکومت اسلامی مانند حکومت‌های غربی به دنبال سوء استفاده از زنان برای رشد سرمایه مادی و گرفتن مالیات از زنان نیست و به همین دلیل است که در معارف عمیق اسلامی، راه تعالی زن در حفظ حجاب و رعایت عفاف است. حکومت اسلامی می‌داند زن باحجاب، هم در دنیا امنیت و آرامش و هم در آخرت، سربلندی و هم‌نشینی با بانوان برتر بهشتی را دارد. حکومت اسلامی نمی‌خواهد زن ایرانی به آن بلایی که زن غربی به اسم آزادی گرفتار شد، گرفتار شود. نقش زن را نه در قوانین کشورهای مختلف، بلکه در قوانین اسلام باید جست‌وجو کرد؛ همان اسلامی که زن را«رب‌البیت» معرفی می‌کند و نقش مدیریتی خانه و جامعه را به زن می‌سپارد؛ زن به عنوان رب‌البیت كه آدمی را پرورش می‌دهد، مظهر ربوبیت است. زیرا اوست که قدرت عظیمی در درون خود دارد، اوست که همه جوانب را می‌سنجد و تک‌بعدی عمل نمی‌کند، اوست که با قدرت و دقت زنانه خود، همسر و فرزندانش و جامعه‌اش را مدیریت می‌کند و از تربیت جامعه نیز غافل نمی‌شود. این زنان هستند که اگر اراده کنند و به دور از دروغ‌های خوش‌رنگ و لعاب غرب، عزم میدان کنند، جامعه‌ای را متحول خواهند کرد؛ همان‌گونه که زنان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس با حضور پررنگ و زنانه خود، جامعه‌ای را دگرگون کرده، در حل مسایل کلان کشور(از جمله بحران‌های زمان جنگ) شریک شدند و کشور را در مسیر پیشرفت قرار دادند. اما باید دید ما از زن در جامعه چه می‌خواهیم؟ آیا حضور زن را برای توسعه کشور می‌خواهیم یا پیشرفت کشور؟ اگر برای توسعه بخواهیم، باید زن را به حضور پر سروصدا و جنجالی در جامعه ترغیب کنیم، او را به کارخانه ببریم و از جذابیت‌های زنانه‌ او برای تبلیغات اقتصادی و فتنه‌های سیاسی استفاده کنیم؛ اما اگر بحث پیشرفت کشور مطرح است، دیگر زن، جنس درجه دو در جامعه نیست بلکه مدیر و مدبری است که می‌تواند جامعه‌ای را رهبری کند، همان‌گونه که به تعبیر بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی:"زنان، رهبری انقلاب را به عهده داشتند".

        اما زن چگونه می‌تواند در جامعه کنونی نقش مؤثر خود را در پیشرفت کشور ایفا کند؟ اولین لطفی که زنان یک جامعه می‌توانند در حق خود روا دارند، حل مسایل حوزه زنان است؛ نباید منتظر نشست تا برخی عناصر قدرت‌پرست، فکری به حال خود با ابزار زنان کنند! این زنان هستند که باید مسایل ویژه خود را شناسایی کرده و برای حل منطقی آنان، دست به تصمیم‌گیری و اقدام موثر بزنند، همانند اقدامی که اساتید بانوی دانشگاه مازندران با تاسیس تشکلی چون"ایران‌بانو" رقم زدند که خود نشستند و اندیشیدند و اقدام کردند و شاهکار آفریدند. برخی به جمهوری اسلامی ایران ایراد می‌گیرند که قوانین‌اش سهم اندکی برای زنان در توسعه‌یافتگی کشور قایل شده است! باید به آنها گفت: چه نقشی بالاتر از رهبری جامعه؟ و چه سهمی بیشتر از مدیریت فکری اجتماع؟ اگر زنان از ظرفیت عظیم هوش، عاطفه و روحیات زنانه خود، استفاده درست را داشته باشند، جامعه پیشرفت خواهد کرد؛ اگر زنان در کنار حضور پررنگ در عرصه‌های مختلف اجتماعی خود، نقش تربیت فرزند را به درستی ایفا کنند و خانه‌داری را خانه نشینی ندانند، جامعه پیشرفت خواهد کرد. اما این پیشرفت به معنای توسعه نیست؛ چون اصلا هدف، توسعه یافتگی کشور نیست بلکه هدف رسیدن به ایران قوی و پیشرفته است. به جمهوری اسلامی ایراد می‌گیرند که زنان را دچار بحران هویتی کرده است! آری حق با شماست! زن در این جامعه هنوز هویت واقعی خود را پیدا نکرده و گاهی به الگوی زن غربی متوسل می‌شود که اگر هویت حقیقی خود را پیدا کرده بود، زنان جهان در تکاپوی رسیدن به هویت او بودند؛ هویتی که زن را والا و بلندمرتبه می‌داند و جامعه‌ای را برای او به خدمت می‌گیرد. آری، اگر جمهوری اسلامی، الگوی هویت حقیقی زن را جهانی کند، زنان جهان از تبعیض‌های کشورهای خود رانده شده و به سمت این الگو خواهند آمد؛"الگوی سوم زن" که نمود هویت حقیقی یک زن انقلاب اسلامی است؛ الگویی که به دنبال پیشرفت همه‌جانبه خود و جامعه است. به جمهوری اسلامی ایران اشکال وارد می‌کنند که نقش اقتصادی زنان را در تولید ثروت نادیده گرفته است! آری، زن در اسلام ابزار تولید ثروت و کالای تبلیغات سرمایه‌داران نیست؛ زن در اسلام مالک اموال خود و همسرش است و اصلا نیازی به افتادن در چرخه تولید ثروت ندارد! اما این به منزله نفی اشتغال زنان در جامعه اسلامی نیست؛ بلکه زن می‌تواند با میل و علاقه خود در محیط‌های سازگار با روحیات زنانه خود(و نه محیط‌های باب دل نظام سرمایه‌داری) مشغول فعالیت شود، بدون آن‌که وظیفه‌ای در قبال تامین مخارج خانه و خانواده داشته باشد تا با فراغ بال و هوش و خلاقیت سرشارش، اختراعات و ابداعات بزرگ بیافریند.

       در پایان بر خود لازم می‌دانم، مجددا ولادت سراسر خیر و پر برکت کوثر عالم هستی، حضرت فاطمه(س)، گرامی‌داشت مقام والای مادر و روز زن را بر تمام اساتید بانو؛ یاوران علمی بانو و همسران محترم دانشگاهیان دانشگاه بزرگ مازندران تبریک بگویم.

دکتر سید باقر حسینی کریمی

مسوول نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری

دانشگاه مازندران

دوم دی 1403