تاریخچه ی گزینش

مفهوم گزینش در تاریخ بشری از قدمتی طولانی شاید به زمان خلقت آدمی باز گردد. انسان در مقاطع مختلف زندگی خود همواره دست به گزینش‌های متفاوت می‌زند، از انتخاب کلمات برای سخنان خود گرفته تا گزینش غذا، لباس و همسر و یا حتی انتخاب کارگر و یا کارفرما. البته معیار در گزینش‌های فوق نقشی اساسی دارد.

  گزینش به مفهوم انتخاب کارگزاران دولتی یا مستخدمین دولت به زمان تأسیس -دولت-شهرها در یونان پیش از میلاد و بعدها با ایجاد و گسترش نظام دولت-ملتی در دنیا در اواخر قرن ۱۸ بعد از میلاد باز می‌گردد. بسیاری از پادشاهان، رؤسای ایالت‌ها و سران دولت‌ها تلاش داشته‌اند تا معتمدترین و وفادارترین افراد؛به خود (در زمان نظام دولت- پادشاهی) و آرمان ملت و دولت (در زمان دولت ملتی) را بکار گمارند. پیامبران الهی، ائمه و رهبران مذهبی نیز همواره بر این موضوع تأکید داشته و شخص پیامبر اسلام (ص) و حضرت علی (ع) به عنوان کسانی که در صدر حکومت اسلامی بوده‌اند، فرازهایی را در چگونگی گزینش کارگزاران دولتی بیان فرموده اند.

   اما گزینش به مفهوم علمی آن (استفاده از علوم دیگر جهت انتخاب افراد برای یک شغل دولتی یا خصوصی) به جنگ جهانی اول باز می‌گردد. با گسترش علومی چون روانشناسی و ریاضی از یک سو و همچنین تلاش در جهت تحقق کامل‌تر اهداف سازمانی در نتیجه رقابت میان سازمانی و همچنین افزایش فساد اداری نظیر سرقت در محل کار، خشونت، کارگریزی، غبیت از کار و... از سوی دیگر، فرایند گزینش به عنوان یک ضرورت در روند استخدام افراد جدید و همچنین ارتقای آنان در سلسله مراتب اداری و سازمانی تبدیل گشته است. امروزه تقریباً در تمام دنیا اعم از سازمان‌های دولتی و غیر دولتی، به گزینش به عنوان یک ضرورت نگریسته می‌شود که ابزارهای آن نیز در تمامی نقاط جهان یکسان می‌باشند. اهمیت گزینش تا آنجا پیش رفته است که بنگاه‌های خصوصی و حرفه‌ای زیادی در زمینه گزینش افراد در کشورهای غربی با کارکردهای کشوری، منطقه‌ای و جهانی، تأسیس شده‌اند که سازمان‌ها و شرکت‌های خصوصی و غیر دولتی را در امر استخدام افراد یاری می‌دهند.

معرفی گزینش

یکی از دغدغه‌های اساسی مدیران حوزه منابع انسانی، بحث استخدام کارکنان سازمان می‌باشد. عدم انتخاب درست در گزینش افراد، صدمات زیادی را به بار خواهد آورد که این صدمات تنها متوجه یک مجموعه به لحاظ هزینه‌های مالی و آموزشی نبوده، بلکه یکی از جنبه‌های صدمه آن به خود داوطلب استخدام و سازمان باز می‌گردد، زیرا یک فرد در نتیجه عدم انتخاب درست در یک سازمان زمانی را به هدر می‌دهد که بازگشت آن برای خودش و سازمان غیرممکن می‌باشد. یک برنامه جذب و استخدامی خوب کمک می‌کند تا افراد ی واجد شرایط و متناسب با شغل، با صداقت، درستکار و شایسته جذب سازمان شوند و از این طریق به افزایش بهره وری و سلامت اداری سازمان کمک بسیاری می‌تواند بکند.

فرآیند جذب و استخدام در دستگاه‌های دولتی ایران:

  1. نیاز سنجی و تحلیل شغل: ابتدا بر مبنای مأموریت، فرهنگ، ساختار و اهداف سازمان شغل‌های مورد نیاز شناسایی شده و سپس با توصیف آن شغل، مجموعه خصایصی اساسی (صلاحیت‌ها، تجربه، مهارت‌ها، دانش، توانایی‌ها و شخصیت) که برای اجرای موفقیت آمیز آن شغل مورد نیاز است تعیین می‌شود. در واقع، مسئولین با توجه به نگرش خود به حساسیت مشاغل و نوع خدماتی که آن شغل به جامعه ارائه خواهد داد، معمولاً تعاریف روشنی از شغل مورد نظر ارائه می‌دهند تا متصدی مناسبی نیز برای آن شناسایی و انتخاب شود.

  2. تنظیم و ارسال آگهی استخدامی: دستگاه اجرایی موظف است به منظور جذب نیروی انسانی پس از اخذ مجوزهای استخدامی، جهت معرفی شغل به داوطلبان و ارائه ملاک‌ها و مصادیق صلاحیت‌ها و شایستگی‌ها، آگهی استخدامی را از طریق ابزارهای اطلاع رسانی انتشار دهد. در این مرحله با توجه به اینکه معیارهای لازم بصورت شفاف بیان شده است تنها آن دسته از افرادی که خود را واجد شرایط لازم می‌دانند اقدام به تماس با سازمان و یا نهاد آگهی دهنده و ثبت نام در آزمون استخدامی می‌نمایند.

  3. برگزاری آزمون استخدامی: آزمون استخدامی در دو بخش تخصصی و عمومی برگزار می‌شود. سوالات آزمون تخصصی براساس دانش و مهارت‌های تخصصی متناسب با شغل مورد نیاز می‌باشد و آزمون عمومی نیز شامل آزمون‌های هوش و توانمندی‌های عمومی، اطلاعات عمومی، دانش اجتماعی و حقوق سیاسی، فناوری اطلاعات، زبان و ادبیات فارسی، زبان انگلیسی و... می‌باشد.

  4. مصاحبه: بعد از اعلام نتایج قبولی افراد چند برابر ظرفیت، مصاحبه‌های تخصصی و روان شناختی انجام می‌گیرد.

  5. تحقیق و مراجعه به معرف‌ها و منابع: تحقیق به منظور تأیید صحت اطلاعات ارائه شده توسط داوطلب در مراحل تکمیل فرم استخدامی و مصاحبه، با استفاده از مراجعه به بانک‌های اطلاعاتی صورت می‌گیرد.

  6. معاینه پزشکی یا بررسی تناسب جسمی داوطلب با شغل: علاوه بر تناسب فکری و علمی، داوطلب باید از تناسب جسمی نیز برای هر شغلی برخوردار باشد.

  7. تصمیم گیری نهایی: معمولاً به صورت هسته‌های ۳ یا ۵ نفره در خصوص استخدام یک نفر تصمیم گیری خواهد شد و این هیأت جهت تصمیم گیری نهایی، نظرات خود را به بالاترین مقام سازمان ارجاع خواهد نمود.

پس از انقلاب اسلامی در ایران، یکی از نهادهایی که بخشی از فرآیند جذب نیروهای متعهد و متخصص در وزارتخانه‌ها و سازمان‌های دولتی را برعهده گرفته است، گزینش می‌باشد. همانطور که ارزیابی‌هایی بر اساس توانمندی‌های علمی تخصصی و عمومی و همچنین سلامت جسمانی و روان شناختی افراد صورت می‌گیرد، باید ارزیابی‌هایی نیز بر مبنای معیارهای ارزشی و فرهنگی نیز صورت بگیرد.

طبیعی است هر حکومت و نظامی در پذیرش کارکنان بر مبنای فرهنگ، ساختار اقتصادی، معیارهای ارزشی و نیاز خود، به تدوین اصول و ملاک‌هایی اقدام می‌کنند تا با جذب شایسته‌ترین افراد در دستیابی به اهداف خود، مؤثر و کاراتر باشند، لذا ملاک‌ها و معیارهای گزینش نیروی انسانی نیز باید براساس اهداف، فرهنگ و ارزش‌های آن جامعه تعیین شود. یکی از مهم‌ترین معیارهایی که در گزینش نیروی انسانی در هر جامعه و سازمانی اهمیت بسیار دارد، پایبندی افراد به اصول و آرمان‌های آن کشور و سازمان مربوط می‌باشد. لذا در کشور ما نیز پایبندی به قوانین و نظام جمهوری اسلامی، و همچنین پایبندی به ارزش‌های معنوی و اسلامی و ارزش‌های اخلاقی جامعه در گزینش افراد مؤثر می‌باشد. همچنین در کنار این ملاک‌ها، جامعه نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. به علاوه بررسی پیشینه و عملکرد افراد و همچنین سوابق کیفری آنها برای واگذاری مسئولیت در هر زمینه‌ای یک عمل عقلانی و ضروری به نظر می‌رسد.

دستگاه‌ها و افراد مشمول

ضمناً داوطلبان ورود به دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی غیر بورسیه یا غیر متعهد خدمت و مراکز آموزش عالی غیر وابسته به دستگاه‌های مشمول قانون گزینش و همچنین قضات و اعضاء هیأت علمی دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی و پرسنل نیروهای مسلح اعم از کادر نظامی و غیر نظامی ارتش، سپاه و نیروی انتظامی از شمول قانون گزینش مستثنی بوده و تابع ضوابط مربوط به خود می باشند.داوطلبان ورود به خدمت اعم از رسمی و غیر رسمی یا غیر ثابت (پیمانی، قراردادی، روزمزد، خرید خدمت، حق التدریس و عناوین مشابه) متعهدین خدمت، متقاضیان استخدام مشمول قانون کار در کلیه دستگاه های اجرایی، داوطلبان بورسیه های بلند مدت داخل و خارج کشور، مأمورین ثابت خارج از کشور، مأمورین و منتقلین به دستگاه های مشمول قانون گزینش در مشاغل حساس، داوطلبان پذیرفته شده در مراکز آموزش عالی وابسته به دستگاه های اجرایی، پذیرفته شدگان در مراکز و دانشسراهای تربیت معلم، تعهد دبیری و کارکنان شرکت های خدماتی طرف قرارداد با دستگاه های اجرایی جهت بکارگیری در مشاغل اداری، کارشناسی، آموزشی و حساس تماماً مشمولین قانون گزینش می باشن

​​​​​​​کلیه وزارتخانه ها (به جز اطلاعات)، سازمان ها، مؤسسات و شرکت‌های دولتی، شهرداری‌های کشور، بانک‌های کشور، نهادهای انقلاب اسلامی، مؤسسات و شرکت های دولتی که شمول قانون بر آن‌ها مستلزم ذکر نام است و شرکت‌هایی که تمام یا قسمتی از بودجه آنها از بودجه عمومی تأمین می شود و... مشمول قانون گزینش می باشند.